Hallo vrienden,

Allereerst willen we iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen! Het is al een hele poos geleden dat we wat van ons hebben laten horen. Ik kreeg al het nodige commentaar daarover van niet nader te noemen mensen…

De laatste maand van ons verblijf in roadhouse ‘The Bark Hut Inn’ begon enerzijds een beetje saai te worden omdat er steeds minder toeristen/klanten kwamen vanwege het regenseizoen. Anderzijds hebben we enorm genoten van de ongelofelijke stormen waarbij de gehele bar binnen een half uur onder water staat. Bovendien hebben we verschillende quad tours gemaakt door de bush en ben ik samen met de buurjongen, Tim, op jacht geweest met een kruisboog en een geweer. Ook hebben we veel gevist, de grootste vis die ik gevangen heb is 1.73m en heb haar Eline genoemd. Even zonder gekheid op één van de foto’s is een Barramundi van 85 cm te zien, behoorlijk groot zo’n beest (that’s what she said). Het is wel oppassen tijdens het vissen want er zwemmen een aantal grote krokodillen rond die ons constant in de gaten hielden, maar dit liet ons als cowboys niet afschrikken.

We hebben ons vertrek gevierd rond een groot kampvuur met natjes en droogjes en ook de laatste avond kwamen er locals afscheid van ons nemen. Na een goed afscheid van de Bark Hut heeft een collega (Monique) ons, ons naar Darwin gebracht. Hier hebben we een gezellige avond gehad met Monique en later sloot één van de locals zich ook nog aan bij het gezelschap.

Zoals al gezegd, trokken we tijdens onze tijd in de roadhouse veel op met de buurjongen Tim. Hij was (is) zo enthousiast over mij en nog enthousiaster over Eline (ik houd hem in de gaten) dat hij ons uitnodigde om kerst te vieren bij zijn ouders in Geelong, vlakbij Melbourne. Ook konden we wel oud en nieuw met hem en zijn vrienden vieren; vijf dagen kamperen bij ‘Lake Eildon’. We besloten om op dit aanbod in te gaan want we zijn maar één keer in Australië. Daarom vlogen we op 21 december naar Melbourne om eerst daar nog een paar dagen door te brengen. Na een nachtvlucht kwamen we ‘s ochtends aan op Melbourne Airport en voelden we ons net Crocodile Dundee die voor het eerste in zijn leven in een stad komt (New York in de film). Geen krokodillen maar huismussen, geen wijde open vlaktes maar gebouwen, geen cowboys maar business mannen. Om wat meer van de stad te zien hadden we een tour met een gids gedaan. We kregen een inkijkje in de vele culturen die Melbourne herbergt. Ook de ‘street-art’ is prachtig om te zien, bekijk de foto’s voor een impressie. Eline was er achter gekomen dat de grootste bierbrouwerij van Australië in Melbourne was gevestigd, als dochter van een bierbrouwer stond ze er op om deze brouwerij te bezoeken. Ik had hier natuurlijk geen problemen mee. De brouwerij is genaamd ‘Carlton Beer Brewery’ en om de grootte aan te geven; het produceert elke dag 2 miljoen liter bier. We kregen zeker waar voor ons geld want de tour omvatte een rondleiding van een uur en het proeven van 7 biertjes. Om bij deze brouwerij te komen hadden we voor de dag fietsen gehuurd. Wij dachten dat deze 3 dollar waren, zo werd ook aangegeven op de borden. Als je deze fietsen langer dan 24 uur zou huren dan komen er toeslagen op, zo dachten wij. Verkeerd gedacht, het was het eerste half uur vrij en daarna kwamen de toeslagen al. Uiteindelijk betaalden we 60 dollar voor het huren van 2 fietsen voor 24 uur. Oplichters!

Melbourne is zeer culinair, wat wij erg mooi en bijzonder vonden. Zo is de ene straat vol met Italiaanse restaurantjes, zo is de andere vol met Mexicaanse of Indische restaurantjes. Bovendien zijn er een aantal markten te vinden in de stad. Wij hebben de Queen Victoria Market bezocht. Zoveel kraampjes met verse (en goedkope) etenswaren zoals fruit en groente. Naast etenswaren kun je hier ook allerlei ‘rommeltjes’ krijgen.

Op kerstavond ontmoetten we Tim voor een paar drankjes, dit werden er iets meer dan een paar… maar de avond was zeker geslaagd. De volgende dag stond het kerst dinner bij Tim zijn familie op het programma, gelukkig hoefden we pas laat op te draven dus had Eline genoeg tijd om haar roes uit te slapen. Het kerst vieren is niet zoveel anders dan in Nederland, ook hier draait het voornamelijk om veel en lekker eten. Wat wel anders is, is dat het 30 graden was en dat we de steaks op de bbq klaar maakten. Uiteindelijk zijn we bij de familie van Tim blijven slapen. We vonden het een geslaagde dag!

Op ‘Boxing day’, tweede kerstdag, gaan veel Australiërs winkelen want (bijna) alle bedrijven hebben hoge kortingen. Zodoende gingen ook wij op pad, met als doel om camping spullen te kopen voor de vijf daagse kampeer trip rondom oud & nieuw. De missie was geslaagd en dus kon de trip naar Lake Eildon beginnen. We hadden een speedboot en een jetski wat natuurlijk al hoge verwachtingen bij ons schepte vooraf. Achteraf kunnen we zeggen dat deze verwachtingen meer dan waar zijn gemaakt. We zijn alle dagen het water op geweest en hebben verschillende watersporten beoefend zoals waterskiën, wakeboarden en kneeboarden. Maar het leukste was wel met twee grote biscuits/banden achter de speedboot en dan met razende snelheden over het water sliden tot dat we eraf vielen. Eén van de dagen besloten we om met de jongens in de avond nog even een rondje te maken met de boot en deze biscuits, dit liep natuurlijk weer volledig uit de klauwen. Tim zat achter het stuur en we zaten met twee jongens op één biscuit, ik had een grote mond gehad dat het me niet hard genoeg ging, wat meer stoer praat was dan wat ik meende. Dit liet Tim zich niet twee keer zeggen en zo gingen we met vol gas, 80 km per uur, over het water. Wat er gebeurde, de andere biscuit vloog omgekeerd door de lucht, de twee jongens die erop zaten viel bij mij en mijn compaan op de biscuit en we crashten hard. Het resultaat: ik maakte een salto en een aantal koprollen in het water en een andere jongen brak drie van zijn tanden. In eerste instantie bleef ik onverminderd doorgaan op de biscuits en gekke dingen erop doen zoals van de ene biscuit naar de andere springen met 60 km per uur en weer terug maar na enige tijd kreeg ik toch wel last van mijn hoofd en nek en heb ik er de brui aan gegeven.

Oudjaarsavond was enorm gezellig, iedereen had een aardige borrel op en de beste dans moves werden uit de kast getrokken. Jullie hadden Eline moeten zien! Kiek hoar goan! Een heuse dans battle werd glansrijk gewonnen door Eline. Veel van jullie hebben waarschijnlijk de foto’s van oud en nieuw al gezien op Facebook, voor diegene die ze niet hebben gezien klik op deze link: https://www.facebook.com/bas.marinus/media_set?set=a.10208368819075738.100002044113798&type=3

Oud en nieuw 2015/2016 was onvergetelijk maar volgende keer gaan we zoals vanouds weer carbid schieten;)!

Op 2 januari zijn we teruggereden naar Tim zijn familie en hebben we hier nog twee nachten overnacht. We zijn met hen naar een foodmarket geweest in Melbourne, een andere dan waar we al geweest waren. Hier hebben we heerlijk gegeten. Nadat Eline al onze was had gedaan met Teagan, Tim zijn vriendin, was het tijd om naar Wollongong te reizen. Dit is een stad 50 km van Sydney en hier studeert Teagan. Hier hebben we mijn verjaardag dan ook gevierd. Overdag zijn we naar een winkel centrum geweest en ‘s avonds hebben we gebowld. Het eerste potje won ik glansrijk en over het tweede potje hebben we het niet. Na het bowlen was de koek nog niet op en hebben we ons goed vermaakt in de pub waar een ‘karaoke night’ was georganiseerd. Eline stal de show met een bijna perfecte cover van het nummer A-Team origineel gezongen door Edje Sheeran. Ook ik deed mijn best met covers van Pianio man – Billy Joel en Wonderwall – Oasis maar na een striemend fluit concert besloot ik dat er geen carrière in de muziek voor mij is weggelegd.

Op 8 januari was het Tim zijn verjaardag, hij stelde voor om naar de watervallen te gaan en hier vanaf te springen. Het liefst wilde hij watervallen hoger dan 25 meter. Zo hebben we een aantal prachtige watervallen bezocht maar toen we boven stonden bij een waterval van 60 meter, durfde hij toch niet meer. Mietje.

We hadden gelezen dat er een prachtig national park was tussen Sydney en Wollongong, hier zijn we de volgende dag heen gereden. Allereerst zijn we naar een waterval gereden die grenst aan de zee, genaamd Wattamolla Beach. Hier konden we van een waterval ter hoogte van 10 meter springen, appeltje eitje natuurlijk voor Tim en mij. Na hier wat gechild en geluncht te hebben, vervolgende we onze weg naar Figure Eight(8) Pools. Om hier te komen moest er eerst een tocht van 6 km af worden gelegd door de bush, wat overigens prima te doen was. Deze 8 pools zijn zo genoemd omdat deze zwembadjes in de klif op de cijfer 8 lijken, ze zijn ook alleen maar te zien met laag water. Op één van de foto’s kun je zien hoe het eruit ziet, deze foto hebben we overigens niet zelf gemaakt. Het was redelijk druk bij deze plek en de golven die tegen het klif aankletsen waren hoog. We zagen een aantal mensen met behoorlijke verwondingen zoals open knieën en gaten in het hoofd. Tim en ik zouden en moesten in die pools, ook al was het misschien onverantwoord. De kunst is dat je onderwater duikt en je vasthoudt aan een steen wanneer er een hoge golf komt. Het meisje dat in een pool naast ons zat, had dit niet door en klapte met haar hoofd tegen het klif. Niet een heel prettig gezicht, letterlijk en figuurlijk. De golfen waren ook één keer te sterk en sleurden mij mee maar gelukkig heb ik een lichaam van steen en rolde ik in een andere pool in plaats van over het klif. Hierna besloot ik dat het wel genoeg was geweest. Even later kwamen er twee trauma helikopters. Het meisje die met haar hoofd tegen de rotsen was geslagen was er enorm slecht aan toe. Toen we terugliepen naar de auto kwamen we agenten, safe guards en brandweermannen tegen. De Figure Eight Pools werd gesloten want het werd wel erg onverantwoord. Het was zelfs op het nieuws, kijk hier voor het fragment: t.co/Ftn1StibR9

Komende dinsdag komen Eline haar ouders, Auke en Froukje, en zusje, Robert-jan, naar Sydney en zullen we met hen omhoog reizen richting Cairns.

Jullie zullen snel weer wat van ons horen!

Catch you later!

Oja, we gaan onze reis waarschijnlijk verlengen tot eind april! Misschien zelfs nog wel langer. We houden jullie op de hoogte.